Anne ve Babanın Çocuklarına Karşı Gösterdikleri En Yaygın Tutum ve Davranış Biçimleri

1) AŞIRI KORUMA
Çocuk diğer kimselere aşırı bağımlı kendine güveni olmayan, duygusal kırıklıkları olan bir kişi olabilir. Bu bağımlılık çocuğun yaşamı boyunca sürebilir ve yetişkinliğinde de aynı koruma duygusunu eşinden bekleyebilir. (15 yaşındaki bir çocuğun temizlik-banyo ihtiyacını annesinin karşılaması gibi)

2) HOŞGÖRÜ SAHİBİ OLMA
Anne babasının hoşgörüsü normal bir düzeyde ise çocuğun kendine güvenen, toplumsal ve yaratıcı bir birey olması mümkündür. (Çocuğun yaptığı herhangi bir hataya ilk olarak göz yumup, yinelendiğinde açıklayıcı bir uyarı yapılması)

3) AŞIRI HOŞGÖRÜ VE DÜŞKÜNLÜK
Bu tutum çocuğun bencil olmasına neden olabilir. Çocuk daima diğerlerinin dikkatini çekmek ve kendisine hizmet edilmesini ister. Böyle çocuklar ev içinde ve ev dışında çok zayıf bir sosyal uyum gösterirler. (Dikkat çekme arzusuna bağlı olarak sahte bayılma)

4) REDDETME
Bu tutum bir anlamda çocuğun bedensel ve ruhsal gereksinimlerini karşılamayı aksatarak ona düşmanca duygular beslemek şeklinde tanımlanabilir. Bu ortamdaki çocuk yardım duygusundan uzak, sinirli, duygusal kırıklıkları olan, diğerlerine özellikle kendinden küçük olan ve zayıflara karşı düşmanca duygulara sahip bir birey olabilir.

5) KABUL ETME
Anne babanın kabulü çocuğa sevgi ve sevecenlikle yaklaşması biçiminde davranışa yansır. Kabul eden anne baba çocuğun ilgilerini göz önünde tutarak onun yeteneklerini geliştirecek ortam hazırlar. Kabul edilen çocuk genellikle sosyalleşmiş, işbirliğine hazır, arkadaş canlısı, duygusal açıdan dengeli ve mutlu bir bireydir.

6) BASKI ALTINDA BULUNDURMA
Anne ve babadan birinin ya da her ikisinin baskısı altında kalan çocuk nazik, dürüst ve dikkatli olmasına karşın çekingen, kolaylıkla başkalarının etkisinde kalan aşırı hassas bir kişilik yapısına sahip olabilir. Suçlayan, cezalandıran ve sürekli karışan eleştiren anne babaların çocuklarının kolayca ağlayan çocuklar olduğu görülür. (Bu tutum çocuğun davranışlarında aşırı içe kapanıklığa veya aşırı isyankârlığa da neden olabilir.)

7) ÇOCUKLARA BOYUN EĞME
Çocuklarına boyun eğen anne ve babalar evde onların egemenliğini kabullenen kişilerdir. Çocuklar anne ve babalarına hükmeder, onlara çok az saygı gösterirler. Zamanla ev dışındaki kimselere de egemen olma yollarını arayan bireyler haline dönüşürler.

8) ÇOCUK AYIRMA
Bazı anne ve babalar sevdikleri çocukları diğerlerinden ayırarak onları kayırırlar. Aşırı sevgi gören bu çocuklar anne ve babalarıyla oyun oynamayı yeğlerken, akranlarıyla ilişkilerinde saldırgan ve baskıcı bir tavır içindedirler.